Fully planned weeks, great times! - Reisverslag uit Auckland, Nieuw Zeeland van Irene Thomasse - WaarBenJij.nu Fully planned weeks, great times! - Reisverslag uit Auckland, Nieuw Zeeland van Irene Thomasse - WaarBenJij.nu

Fully planned weeks, great times!

Blijf op de hoogte en volg Irene

20 Januari 2015 | Nieuw Zeeland, Auckland

Vanaf Rotorua ben ik voor een nachtje weer op de bus gestapt om vervolgens in Taupo weer uit te stappen. De nacht tussen Rotorua en Taupo brachten we opnieuw door bij een Maori family, in Lake Aniwhenua dit keer. Ik heb geleerd van een plant een armband te vlechten en we hebben een traditionele Hangi gegeten. Een hangi is een maaltijd die ze in een gat in de grond met hete kolen stoppen en dichtgooien zodat het eten een soort van gerookt, gebraden wordt. Was heerlijk en het maakte het extra leuk omdat we het ook op een traditionele manier mochten opeten, met onze tien vingers!

Taupo is de plaats waar Kat, een meisje van Kroombit, woont en werkt. Super leuk om een kroombit cowgirl buiten kroombit te zien. In de middag hebben we lekker geluncht aan het lake om bij te kletsen en daarna ben ik met twee meiden van de bus die ook waren uitgestapt op een boottocht gegaan over Lake Taupo. Na de boottocht zou ik met Kat een hapje gaan eten waar we wat vrienden van haar tegen kwamen en we hebben een super leuke avond stappen gehad. De volgende dag om bij te komen zijn we op rubberbanden de rivier afgedreven, relax en heerlijk in het zonnetje om weer op te laden voor een BBQ en feest in de avond van een van haar huisgenoten. Weer een super leuke avond gehad.

Gelukkig de dag erna had ik enkel een reisdag toen ik weer op de bus stapte en kon daar mooi bij komen voor Blue Duck station en de Tongariro crossing. Blue Duck station is gelegen in een stukje nog echt native NZ natuur, super mooi! Blue Duck station is een werkende schapen farm maar daar merk je niet veel van daar waar je als toerist verblijft, maar dat maakte de stop niet minder leuk. In de ochtend heb ik op de back van een 4WD gestaan en over het land gecrost, voelde weer helemaal als kroombit! Daarna hebbben we een klein stukje met een kano over een rivier gevaren om vervolgens op een paard te stappen. Ik had een super leuk paard die een ren carriere achter de rug had en de andere paarden die mee waren gedroegen zich prima ook als de tourguide een net andere route nam om ergens op te klimmen of een stukje vooruit rende. Ik kon hem volgen wat de rit leuk maakte terwijl de beginners rustig aan de berg opstapte. We zijn helemaal naar de top van een berg gegaan en hadden super mooi uitzicht. Na een break hebben we onze weg weer naar beneden gemaakt waar ik aantal keer een stuk mocht rennen, alleen, zolang ik verderop maar weer zou wachten om niet te verdwalen. Zo gaaf!

Gelukkig geen spierpijn van het rijden want de volgende dag stond de Tongariro crossing op de planning. Dit is een 7 uur durende wandeling over een vulkaan. Na drie uurtjes omhoog lopen, traplopen en een stukje klimmen sta je boven met zo mooi uitzicht! Ik had zo geluk met het weer dat super helder was waardoor ik heel ver kon kijken en dichterbij een oude krater kon zien en Mt Doom, de beroemde vulkaan van LOTR. Dat gevoel boven op die berg, dat je het gemaakt hebt tot de top en met zulk uitzicht is niet de beschrijven. Pure happiness! Het eerste stuk naar beneden is erg stijl en er ligt los zand wat maakt dat je naar beneden glijd, dat was het leukste stuk van de wandeling voor mij, zeker omdat je beneden fluorescerende blauwe meren ziet liggen. Prachtig! Aan de andere kant aangekomen ga je heel rustig de lange berg weer naar beneden en zelfs beneden aangekomen is het nog een 1,5 uur wandeling naar de busstop. Het lopen ging me prima af maar ik moet toegeven dat in de avond alle spieren in me benen zo pijn deden dat ik geen stap meer wilde zetten. De dag erna was het weer over gelukkig.

Na de crossing ben ik nog een nachtje in wellington geweest waar ik vooral heb gerust om vervolgens een lokale bus te nemen naar Taupo. De stray tour zou terug gaan naar Auckland maar ik wilde onderweg nog een nachtje stoppen in Taupo om nog een avond te feesten met Kat en haar vrienden, dus daarom heb ik de lokale bus gepakt. Dat was het waard, super leuke tijd weer gehad in Taupo.

M'n laatste dagen voor ik naar huis zou gaan had ik eigenlijk in Auckland maar ik wilde liever zolang mogelijk buiten het stadsleven zijn dus heb ik nog een driedaagse tour geboekt naar het ver noorden van NZ boven Auckland. Deze tour was ook weer met stray en we verbleven twee nachten in Pahia. De eerste middag hebben we relaxt op het strand doorgebracht en s'avonds in de bar van het hostel. De tweede dag hebben we een dagtour gedaan naar het uiterste puntje van het noorder eiland. Onderweg hebben we een stop gemaakt om te zandboarden, super gaaf om te doen en zijn we over 90 mile beach gereden met de bus. Een beach die geen 90 mile lang is maar wel super mooi. S'avonds met een groep op het balkon van het hostel een leuke avond gehad en voor de laatste keer een nachtduik gemaakt. De volgende dag zou ik terug gaan naar Auckland om dat ik vanuit daar terug moest vliegen, maar voor ik Pahia verliet kon ik het niet laten nog een keer een paardentour te boeken. Opnieuw een super leuke rit geweest omdat ik de enige was en de guide, een jong meisje, haar paard niet onder controle had waardoor ik meer guide was dan haar. Dat heb ik gemist na Kroombit, een tourguide zijn voor paardenritten.

Aangekomen in Auckland voelde opeens het naar huis gaan dichtbij. Zo ver had ik geprobeerd er niet mee bezig te zijn maar nu moest ik nadenken welke spullen wel en niet mee terug gingen naar Ned, moest ik souvenirtjes kopen en inchecken voor m'n vlucht. Tot het allerlaatste moment voelde het als reizen, heb ik genoten van door vreemde straten te lopen en zelfs in de bus naar het vliegveld en het wachten op de vlucht voelde alsof ik op reis was en was ik zo blij. Maar het moment dat het vliegtuig ging rijden, gingen de zenuwen door m'n lijf en het moment dat de wielen loskwamen van de grond voelde het alsof het over was en kon ik een paar tranen niet stoppen. Maar al gauw kwam een glimlach terug toen ik dacht aan wat ik het afgelopen jaar allemaal heb beleeft, gezien, gedaan, mensen die ik ontmoet heb en lessen die ik heb geleerd. Zoiets speciaals, ondanks dat het afgelopen was zat ik zo gelukkig in dat vliegtuig!! Op naar nieuwe kansen, speciale mensen en een nieuwe start in Nederland =D!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Irene

Actief sinds 18 Jan. 2014
Verslag gelezen: 1228
Totaal aantal bezoekers 6064

Voorgaande reizen:

29 Januari 2014 - 22 Januari 2015

Australie-NZ-2014

Landen bezocht: