Adventure on Gary

Na 2 en een halve week in Brisbane, met bbq's in het park, zonnen en zwemmen in de lagune, lunchen in park met live music, leuke kamergenoten in het hostel met uitzicht over de stad en genieten van de vibe in het centrum was het 10 maart tijd om verder te reizen. De volgende plaats was Noosa, een dorp dat Brisbane overtrof. Kleiner, knusser, omgeven door prachtige natuur, klein winkelcentrum, prachtig strand waar een surfcompetetie gaande was en een hostel aan de Noosa river. Ik ben een week gebleven in noosa en me geen moment verveeld. Gewandeld in National park, kano tocht gedaan op de rivier, gebodyboard in de zee, gerelaxen, geshopt en naar een super grote markt geweest met meer dan 300 kraampjes in een klein plaatsje genaamd Eumundi, dat letterlijk geheel vol stond met markt kraampjes.

Maar het is bizar hoe alles elkaar kan overtreffen. Na Noosa doorgereisd naar Rainbow beach. Toen ik aankwam voelde het alsof ik was beland in een woestijn dorpje.. veel zand, 1 straat met winkeltjes en restaurantjes en that's it. Oke, en er is de Carlo Sand Blow. Een open veld met alleen maar zand waaraan Rainbow beach zijn naam te danken heeft. In dit veld zouden 26 kleuren zand moeten liggen en de aboriginals noemde deze plaats daarom Rainbow beach. Zelf maar 3 kleuren zand gezien, wit geel en rood, maar wel een zachte steen gevonden die je kon breken waarin ook blauw en groen zand zat, bewijs dat het gekleurde zand echt bestaat!

Achteraf kan ik alleen maar blij zijn dat in Rainbow niet veel te doen was en ik wat relax dagen heb gehad met 3 gezellige nederlands, want daarna begon mn eerste grote avontuur: 3 daagse trip naar het grootste zand eiland van de wereld 'Gary' (Fraser Island), wat in aboriginal taal 'paradijs' betekent. En het was een paradijs!

Drie dagen heb ik in een 4 wheel drive jeep rondgereden op dit eiland en alleen het rijden was al een ervaring. Door het zachte mulle zand crossen, over heuvels scheuren waardoor je idee hebt te jumpen met de auto, door beekjes vanaf de zee waardoor water over en IN de auto spat, maar ook door zand weggetjes door de bossen met kuilen en gaten in de weg waardoor je meer tegen plafond aan zat en door elkaar lag dan je op je stoel zat.. wauw! Toen ik zelf mocht rijden moest ik echt even een knop omzetten. Alles in je zegt voorzichtig rijden, de auto stuurt niet goed in zand, en staan bomen langs de weg dus rustig rijden, maar dat kan niet want dan kom je vast te zitten, dus tegen je gevoel in gewoon voet op gaspedaal en gaan! Geweldig! Ondanks dat super sterke motoren zijn gebeurde het ook een aantal keer dat een auto vast kwam te zitten in het zand en we met ze allen de auto eruit moesten duwen en vervolgens achter de auto aan rennen en er weer inspringen, wat hebben we daarom gelachen en gegild. Mij is het niet gebeurd, dus was best een beetje trots op mezelf! Het is een keer gebeurd dat een meisje de auto niet meer onder controle had in het zachte zand en een duin op reed die zo stijl was waardoor de auto bijna om rolde.. met 70 km per uur..zelfs de gids die mee was moest eventjes een paar minuten bijkomen van de schrik.. en hij zat niet eens bij ons in de auto. Denk dat ik nooit eerder zoveel adreline in me heb gevoeld als dat moment.

We hebben 2 prachtige meren gezien, met zoet water, veel vissen en prachtig wit zand. We hebben gezwommen in de champagne pools, pipies uit het zand gegraven ( soort schelpen met een grote tong) en een wedstrijd gehouden welke schelp als eerste weer ingegraven was haha. Maar Eli creek heeft voor mij de meeste indruk gemaakt. Een zoet water rivier, waarlangs je naar de oorsprong kan lopen, daar waar het water uit de zand bergen komt. Als je een stukje verder in de rivier stapt en zorgt dat je drijft wordt je door de rivierstroming meegenomen naar beneden naar het strand. Langs de rivier zijn prachtige rainforest planten en bomen die wat schaduw geven en waardoor het lijkt alsof je door een tunnel van planten en bomen een natuurlijke glijbaan afgaat!

Aangezien we op het eiland kampeerde en je geen water uit de kraan kan drinken, hadden we een tank water mee van het vaste land. Deze begon leeg te raken en voor vertrek van Eli creek moesten we deze boven aan de creek vullen met water vers uit de bergen, waardoor we de laatste dagen echt vers puur natuur water hebben gedronken. Het enigste schone op het hele eiland want de camping was echt 'camping'. Gewoon een tent tussen de bomen, geen matras, slaapzak op de grond op de stenen op de takken, ook een ervaring om meegemaakt te hebben. En na wat cider te hebben gedronken rond het kampvuur viel het best mee hoeveel je er van merkte, in de avond dan.. s'ochtends is een ander verhaal hahah.

Teruggekomen in Rainbow bleek dat ik het halve eiland mee genomen had in me tas, op me kleren en lichaam. De douche cabine werd letterlijk zwart toen ik onder de douche stapte en ik ga in de volgende plaats Hervey bay flink wat wassen moeten draaien, maar ik kan er alleen maar van genieten! Dit waren echt de beste dagen tot nu hier in Australie, geweldige mensen ontmoeten, meest vreemde dieren gezien van nog geen meter afstand inclusief eerste wilde slang en het kamperen en vooral het jeep rijden, ge-wel-dig!

Nu wachten op de bus en dan on my way to Hervey Bay!
xoxoxo